Condoleanceregister voor:
Aantal intekeningen per : 13
Klik hier om het register te tekenen
NB
Omdat u zich niet eerst hoeft te registreren voor het plaatsen van een condoleance kunt u eenmaal geplaatste berichten niet zomaar zelf wijzigen. Heeft u een fout gemaakt, dan kunt u zich alsnog registreren en uw bericht wijzigen. Zie de FAQ pagina voor een uitleg. Als u zich niet wil of kan registreren, maak dan even contact en dan wordt het zo snel mogelijk voor u gewijzigd.
Mocht het om wat voor reden dan ook niet lukken om een condoleance te plaatsen, dan kunt u ons die ook mailen. Vergeet daarbij niet te vermelden bij wie het moet worden geplaatst.
Herinneringen verbinden wat het oog niet meer ziet.
Alweer 15 jaar geleden, dat hij ons verliet.
Alweer dertien en een half jaar geleden. Vandaag zou je 63 jaar zijn geworden. Zoals wij in 2008 bij de uitvaartplechtigheid luisterden naar Bram Vermeulen (Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten) zo is het nog steeds. Wij zijn je niet vergeten en leven voort met mooie herinneringen van toen je nog bij ons was. Daar doen wij het mee.
Het is nu 20 juni 2019 en dat is je geboortedag. Systeem geeft per abuis aan 19 juni, maar je geboortedag is 20 juni.
Wij zijn je niet vergeten. Vandaag zou je 60 jaar geworden zijn. Nu ben je mogelijk weer herenigd met Ma, van wie wij 2 dagen geleden (op 18 juni 2019) afscheid namen. Jullie blijven in ons geheugen gegrifd tot in lengte van dagen. Het ga jullie goed, waar jullie ook mogen wezen. In liefdevolle herinnering. Joyce en familie.
Je bent pas dood wanneer we je vergeten zijn.
We zullen je nooit vergeten.
Het is vandaag al weer 8 jaar geleden dat je ons verliet. Samen blijven wij jou herinneren: met een lach en een traan.
Met jou in mijn gedachten gisteren mooie bloemen gekocht voor ons Ma, zoals jij dat vaker deed. Wij missen jou vandaag al weer zeven jaar. Wij hebben vele prettige herinneringen; elke dag !
Ter herdenking van Roel:
Vandaag is het alweer zes jaar geleden,
dat je niet meer bij ons bent; onze lieve stoere vent.
Je bent nog steeds elke dag in onze gedachten en dan
beseffen wij opnieuw hoe zeer wij jou missen en hoeveel
je voor ons hebt betekend.
Het is vandaag al weer 5 jaar geleden, dat wij afscheid van Roel moesten nemen. Het is echt: " een van ons ontbreekt ",
zoals wij destijds ook op de dankbetuiging schreven.
Wij hebben van hem genoten en hij leeft voort in onze herinnering.
Venetie - Italie 6 december 2012
Venetie , 06.12.2012
Lieve Roel,
vandaag is het 4 jaar geleden dat we afscheid van je moesten nemen. We zullen je nooit vergeten,
zoals Bram Vermeulen zei in 'Testament'
En als ik doodga, huil maar niet. Ik ben niet echt dood,
moet je weten.
't Is maar een lichaam
dat ik achterliet.
Dood ben ik pas,
als jij me bent vergeten.
En als ik doodga, treur maar niet. Ik ben niet echt weg,
moet je weten.
Het is de heimwee
die ik achterliet.
Dood ben ik pas,
als jij die bent vergeten.
En als ik doodga, huil maar niet. Ik ben niet echt dood,
moet je weten.
't Is het verlangen
dat ik achterliet.
Dood ben ik pas,
als jij dat bent vergeten.
Dood ben ik pas,
als jij mij bent vergeten.
Maggy Nelson
Lieve Roel,
Morgen 6 december is het alweer 4 jaar geleden, dat wij afscheid van je moesten nemen. Wij denken nog steeds elke dag aan jou. En dat is belangrijk, want:
De sporen van liefde die wij achterlaten,
wanneer wij ongevraagd weggaan en afscheid moeten nemen, zijn het enige belangrijke in het leven.
En die sporen heb jij achter gelaten.
Lieve pa,
6 december is het 3 jaar geleden dat je bent heengegaan.Maar je bent voor altijd in mijn hart, en in mijn gedachten en in mijn herinneringen blijf je voortbestaan.Rust in vrede
Mariella Janairo en Roella
6 december 2008 - 6 december 2011
Het is nu al weer 3 jaar geleden, dat wij Roel moeten missen. Echter:
AFSCHEID
Afscheid nemen is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen en verpakken
in de goede herinnering.
Is verwijlen bij een brok leven
en stilstaan op de pieken van vreugde en verdriet.
Afscheid nemen is met dankbare handen,
weemoedig meedragen alles wat waard is
om niet te vergeten,
is moeizaam de draden losmaken
en uit het spinrag der belevenissen
loskomen en achterlaten en niet kunnen vergeten
Leven is - vanaf de geboorte-
voortdurend afscheid nemen.
Loshaken om voort te gaan.
Zichzelf verliezen om zichzelf te vinden.
Het risico nemen van de graankorrel
om vruchten voort te brengen.
Afscheid nemen is het moeilijkste in het leven.
Men leert het eigenlijk nooit.
Toon Hermans
Amsterdam, 30 november 2011
Het Beri Team wenst de nabestaanden veel sterkte toe.
Onze welgemeende condoleances.
Het Beri Team
info@beri.nl